Poseł Stanisław Gorczyca

Stenogram

Oświadczenia.

Poseł Stanisław Gorczyca:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wśród wielu problemów, z którymi obecnie borykają się Polki i Polacy, coraz głośniej wybrzmiewa kwestia niezadowalającej jakości wody pitnej. Z przykrością stwierdzić należy, że brak jest w naszym kraju regulacji prawnych gwarantujących bezpieczeństwo dostaw wody, co staje się szczególnie istotne w kontekście zmian klimatu. W ich następstwie coraz więcej gmin dotyka problem braku lub zanieczyszczenia wody.

    W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że pomimo podejmowanych przez samorządy lokalne wysiłków w kierunku modernizacji urządzeń zaopatrzenia w wodę infrastruktura wodociągowa pozostaje nadal niedoinwestowana. Wpływ na to ma niewątpliwie dotychczasowa błędna polityka Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, ograniczająca wzrost taryf za wodę i ścieki, co przełożyło się na wzrost ryzyka związanego z wyeksploatowaniem starej infrastruktury.

    Szanowni Państwo! 12 stycznia br. minął rok od terminu transpozycji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Przygotowany przez ówczesny rząd projekt w tej materii został negatywnie zaopiniowany przez stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, ponieważ nakładał na gminy i dostawców szereg obciążeń bez jakiegokolwiek wsparcia merytorycznego i finansowego, podczas gdy większość obowiązków w tej dyrektywie, poza art. 9, kierowana jest do państw członkowskich. Projekt ten wypaczał także zarządzanie ryzykiem, skupiając się na biurokratycznych sprawozdaniach i karach za ich brak. W praktyce oznacza to, że nie tylko nie przeniesiono na grunt polski uregulowań dyrektywy, ale też nie stworzono właściwych struktur organizacyjnych (Dzwonek), finansowych oraz edukacyjnych.

    Mało tego, 2 lata temu osoby zarządzające Państwową Inspekcją Sanitarną zlikwidowały funkcjonującą od 7 lat Komisję Bezpieczeństwa Zdrowotnego Wody Polskie przy Głównym Inspektoracie Sanitarnym oraz Departament Bezpieczeństwa Zdrowotnego Wody w tej instytucji pomimo protestów kierowanych do ówczesnego ministra zdrowia m.in. przez Związek Gmin Warmińsko-Mazurskich. Krótko mówiąc, zamieciono problem pod dywan i udawano, że on nie istnieje. Podobnie lekceważona była sprawa bakterii Legionella, z powodu której w Polsce notuje się kilkadziesiąt tysięcy przypadków zachorowań rocznie.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zaopatrzenie ludności w wodę ma charakter interdyscyplinarny, obejmujący nie tylko zagadnienia środowiskowe, ale również techniczne i technologiczne z zakresu zarządzania kryzysowego, a przede wszystkim zdrowotne. Najwyższy czas, aby problem jakości wody i dostaw wody potraktować poważnie i jak najszybciej przystąpić do opracowania spójnej polityki i strategii w tym zakresie oraz stworzenia prawidłowej legislacji.

    Jednym z pierwszych kroków we właściwym kierunku mogłoby być powołanie interdyscyplinarnego zespołu, który w krótkim czasie dokonałby analizy i diagnozy problemu oraz potrzeb w cytowanej dziedzinie. Pomysł nie jest nowy, bo był zgłaszany wcześniej przez Związek Gmin Warmińsko-Mazurskich, ale godny rozważenia.

    Uważam, że nie wolno nam, szanowni państwo, tej problematyki zbagatelizować, bo od tego, jakie działania zostaną podjęte, od ich szybkości i skuteczności zależy zdrowie Polek i Polaków - nasze zdrowie.

    Dziękuję, panie marszałku, przekroczyłem czas. (Oklaski)

    (Głos z sali: Brawo!)