Poseł Zbigniew Sosnowski - Wystąpienie z dnia 09 lutego 2024 roku.

Stenogram

14. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. - Prawo o zgromadzeniach oraz niektórych innych ustaw (druk nr 26).

Poseł Zbigniew Sosnowski:

    Szanowna Pani Marszałek! Szanowni Państwo Ministrowie! Wysoka Izbo! Szanowni Przedstawiciele Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej! Pochylamy się dzisiaj nad obywatelskim projektem ustawy - Prawo o zgromadzeniach oraz niektórych innych ustaw. Zawarta materia wymaga podejścia z należytą uwagą, ale też rozwagą, albowiem w ten sposób Wysoka Izba szanuje obywateli, niezależnie od materii, która niniejszym projektem ma być regulowana. Klub Parlamentarny Polskie Stronnictwo Ludowe - Trzecia Droga z należytą uwagą wczytał się w projekt ustawy, jej uzasadnienie, jak i dołączone do niniejszego projektu dwie opinie. Następnie podkreślić należy, że procedowany dzisiaj projekt nie jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej. Godzi się już na wstępie zaakcentować, że kilka z proponowanych regulacji nie jest pozbawionych w pełni racji i nad tym w szczególności należy się pochylić.

    Przywołując samą ustawową definicję zgromadzeń, nie wolno stracić z pola widzenia zgromadzeń o charakterze spontanicznym. Podkreślenia wymaga fakt, że obecnie obowiązująca ustawa - Prawo o zgromadzeniach koreluje z ustawą zasadniczą, Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Należy zauważyć, że nowe akty prawne, w tym i akty o charakterze podustawowym, opierać się muszą na zasadach prawidłowej techniki prawodawczej, czyli legislacyjnej. Oznacza to wprost, że nie dokonuje się tej samej regulacji, która znajduje swoje odzwierciedlenie w już obowiązującym stanie prawnym, np. w kodeksach i innych aktach prawnych, na dzień obowiązywania uchwalanej nowej regulacji, z zastrzeżeniem, że dotychczas obowiązująca nie została uchylona bądź zmieniona w sposób mniej korzystny do projektowanej.

    Klub Parlamentarny Polskie Stronnictwo Ludowe - Trzecia Droga jako partia o korzeniach chrześcijańskich i tradycji chrześcijańskiej podziela pogląd i aprobuje troskę wnioskodawców projektu o nienaruszanie jakiejkolwiek religii, wiary i symboli religijnych oraz używania ich do ośmieszania lub poniżania w czasie wieców, zgromadzeń itp.

    Jednakże ustawodawca w akcie prawnym wyższego rzędu, tj. w Kodeksie karnym, przewidział odpowiedzialność, i to karną, za naruszanie symboli religijnych oraz poniżanie kogokolwiek z tytułu jego przynależności religijnej lub etnicznej. Sprawa jest więc uregulowana w akcie wyższego rzędu i nie została kwestia ta zmieniona ani nowelizowana.

    Zgodzić się należy co do zasady, że w cywilizowanym społeczeństwie występowanie na wiecach, zgromadzeniach lub nawet w miejscach publicznych nago stanowi zgorszenie nie tylko dzieci, młodzieży, ale także osób pełnoletnich. Godzi się w tym miejscu przypomnieć, że zachowanie takie określone zostało w przepisach ustawy - Kodeks wykroczeń i penalizowane jako wybryk nieobyczajny, a zatem podlegający sankcji za jego dokonanie.

    Podałem w tym miejscu przykłady dotyczące tego, na co powołują się wnioskodawcy projektu jako już uprzednio dostrzeżone przez państwo i kodeksowo regulowane, co oznacza, że brak jest podstaw do ponownej regulacji kwestii już prawnie usankcjonowanej.

    W odniesieniu zaś do kwestionowania instytucji małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny to kwestię tę reguluje Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej i bez jej zmiany w tej materii ani urzędy stanu cywilnego, ani prawnie funkcjonujące i zarejestrowane kościoły i związki wyznaniowe na terenie Rzeczypospolitej Polskiej prawnie i urzędowo innego związku zalegalizować nie mogą i o takim przypadku, przynajmniej na dzień dzisiejszy, nie słyszałem. Natomiast wątpliwym wydaje się, czy istotnie propagowanie instytucji małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny lub też osób tej samej płci w ogóle już z założenia nie wydaje się dziwnym celem zgromadzenia.

    Jeśli zaś idzie o propagowanie aktywności seksualnej dzieci i młodzieży przed ukończeniem 18. roku życia, to pragnę uprzejmie przypomnieć, że kwestie te także są regulowane, podobnie jak rozpijanie małoletnich, i kodeksowo nazywane są demoralizacją osób nieletnich.

    Chociaż w art. 10 ust. 2 projektu nie przywołano enumeratywnie nawoływania w czasie zgromadzenia np. do zbrodni zabójstwa lub zgwałcenia, to przywołuję to z własnej inicjatywy w tym celu, aby unaocznić i uzmysłowić szanownym państwu wnioskodawcom projektu, że czyny przeze mnie wskazane to głębia patologii, niemniej jednak są już regulowane kodeksowo.

    Odnoszę się także do propagowania orientacji seksualnych innych niż heteroseksualizm. W tym miejscu, nie będąc z wykształcenia znawcą tematu, opieram się wyłącznie, co wyraźnie podkreślam, na badaniach naukowych streszczonych w załączonej opinii, że homoseksualizm nie równa się pedofilii, ale radziłbym kwestie te pozostawić wybitnym naukowcom zarówno z dziedziny medycyny, psychiatrii, jak i psychologii, zważywszy na fakt, że nawet w wielu przypadkach z udziałem przestępców pedofilów same sądy orzekające mają obowiązek zasięgnąć pogłębionych opinii wybitnych specjalistów, a nawet zespołów specjalistów, aby, orzekając w konkretnej sprawie, nie skrzywdzić żadnej ze stron postępowania poprzez brak dociekliwości i nadmiernie szybkie wydawanie orzeczenia.

    Panie i Panowie Posłowie! Każde zgromadzenie legalne zarejestrowane nosi znamiona określonego celu, winno spełniać określone zasady, nie burzyć i nie rujnować porządku publicznego, wywoływać odrazy czy, co gorsza, doprowadzać do zamieszek społecznych antagonizujących obywateli mających inny punkt widzenia, wyznających inną religię, co oznaczałoby siłowe narzucanie swoich racji, swojego punktu widzenia lub swojej ideologii przez jakąkolwiek grupę osób tworzących zgromadzenie jako jedynie słusznych.

    Wysoki Sejmie! Państwo Przedstawiciele Komitetu Inicjatywy Obywatelskiej! Klub Parlamentarny Polskie Stronnictwo Ludowe - Trzecia Droga, który z tej trybuny mam honor reprezentować, obserwując bacznie wiele zagrożeń, i to u naszych granic, zwraca się do wszystkich uczestników sceny politycznej i obywateli naszej ojczyzny. Szanujmy konstytucję, też z trudem wypracowaną. Nie podpalajmy dodatkowo naszego polskiego domu, wyszukując tematów, na które większość obywateli nie oczekuje. Dzisiaj tu, z tego miejsca, apeluję do nas wszystkich, abyśmy konstytucji nie czytali wybiórczo. (Oklaski)

    (Głos z sali: Nie płakali nad nią.)

    Naszym celem nie powinno być ograniczanie praw obywatelskich, ale z drugiej strony wszyscy ci, którzy z tych praw korzystają, winni z nich korzystać rozumnie, odpowiedzialnie i z umiarem. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)