Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (druk nr 33).
Szanowny Panie Marszałku! Szanowny Panie Premierze! Wysoka Izbo! Szanowne Panie Pielęgniarki i Położne! Szanowni Panowie Pielęgniarze! Rząd Prawa i Sprawiedliwości, nowelizując w 2022 r. ustawę o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w podmiotach medycznych, dokonał wręcz historycznego, przełomowego podwyższenia płac z gwarancją corocznej podwyżki od 1 lipca. Jednak każde dalsze podwyżki wynagrodzenia tym bardziej cieszą, wszak pielęgniarstwo to codzienne niesienie ulgi w cierpieniu, stała troska o dobro pacjenta, to humanizm i empatia, to szlachetne poświęcenie się ideałom zawodu, tak naprawdę powołania, i trwanie w wartościach.
Jednym z głównych celów tego obywatelskiego projektu jest zniesienie dyskryminacji zawarte w obecnej siatce płac pielęgniarek i położnych. Zatem pytanie: Czy rzeczywiście ten projekt znosi ową dyskryminację? Niestety wydaje się, że nie. Ponadto proponowana zmiana dotyczy podwyższenia współczynnika pracy dla czterech z 10 grup zawodowych.
Zatem co z pozostałymi grupami zawodowymi, takimi jak np. niedoceniana sekretarka medyczna - choć wykonuje ogrom pracy - niedoceniony opiekun medyczny itd.? Czyli w przypadku pozostałych grup możemy pogłębić dyskryminację w zakresie płac. Dlaczego nie ujęto pracowników administracji służby zdrowia? Dlaczego projekt ustawy nie upomniał się o pielęgniarki w domach pomocy społecznej i nie uregulował tego?
Na koniec taka ogólna konstatacja. Zdrowie na pewno nie jest wszystkim, ale bez zdrowia wszystko jest niczym, oczywiście w życiu ziemskim. Dziękuję bardzo. (Oklaski)