Informacja o działalności Rzecznika Praw Obywatelskich oraz o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela w roku 2022 wraz ze sprawozdaniem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka (druki nr 85 i 183).
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Rzeczniku! Bardzo dziękuję za tę szeroką i bardzo ciekawą informację, która dotyka praktycznie całego naszego życia. Poruszył pan wiele kwestii, natomiast to, co utkwiło mi w głowie z tej prezentacji, to sprawa psychiatrii dziecięcej i w ogóle sprawa problemów dzieci i młodzieży, problemów, które prowadzą je do samobójstw, do podejmowania prób samobójczych. Rzeczywiście jest to potężny problem. Brakuje nam psychiatrów dziecięcych. Myślę, że również dlatego, że wcześniej tego problemu zupełnie nie było. Dzieci były szczęśliwe, uśmiechnięte. Po prostu życie było inne. W tej chwili to się diametralnie zmieniło. Myślę, że trzeba się zastanowić nad tym, co zrobić, aby psychiatrzy nie byli potrzebni, żeby dzieci mogły być szczęśliwe. Myślę, że bierze się to też z braku poczucia szczęścia.
Jest jednak coś, co mnie bardziej zaniepokoiło. Jedno zdanie pana rzecznika brzmiało (Dzwonek) mniej więcej tak: Rolą państwa jest, aby wykluczyć sytuacje, w których można mówić o nieludzkim traktowaniu kobiet. Obecnie istniejące prawo tego nie wyklucza. Przeraziłam się, poczułam się, jakby żyła co najmniej w jakimś państwie muzułmańskim, w którym moje prawa nie są respektowane. Nigdy nie czułam się nieludzko traktowana. Zastanawiam się, jakie to są sytuacje. Proszę odpowiedzieć. Dziękuję. (Oklaski)
(Poseł Krystyna Skowrońska: I tak pani poseł nie zrozumie.)