Poseł Jarosław Rzepa

Stenogram

21. punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (druk nr 33).

Poseł Jarosław Rzepa:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowny Panie Premierze! Przedstawicielki komitetu związanego z projektem tej ustawy! W imieniu Klubu Parlamentarnego Polskie Stronnictwo Ludowe - Trzecia Droga mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, druk nr 33. Omawiany dziś projekt ustawy został wniesiony w IX kadencji. Wtedy to był druk nr 3421.

    Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli obywatelski projekt ustawy, w stosunku do którego postępowanie ustawodawcze nie zostało zakończone w trakcie kadencji Sejmu, w której został wniesiony, jest rozpatrywany przez Sejm następnej kadencji. Taką sytuację mamy dziś. Jest to również spełnienie przyrzeczenia, jakie daliśmy przed kilkoma miesiącami pielęgniarkom i położnym.

    Bardzo serdecznie dziękuję przy tej okazji pani Krystynie Ptok - przedstawicielce komitetu inicjatywy ustawodawczej i przewodniczącej Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych.

    Chciałbym zacząć od konkretnej deklaracji: Nasz klub będzie zawsze stawać po stronie pracowników ochrony zdrowia, zwłaszcza w przypadku tak rażących niesprawiedliwości, jakie dotknęły pielęgniarki i położone w całej Polsce. Sednem projektu przygotowanego przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych jest podniesienie współczynników pracy w grupie piątej: z 1,02 na 1,19 i w grupie szóstej: z 0,94 na 1,09, jak również powiązanie wynagrodzenia z faktycznie posiadanymi kwalifikacjami poprzez zmianę zapisu z ˝kwalifikacje wymagane˝ na ˝kwalifikacje posiadane˝.

    Projekt wprowadza podwyżki związane z realnymi kwalifikacjami osób pracujących w ochronie zdrowia, a nie z tymi kwalifikacjami, które są przypisane jako wymagane do danego stanowiska. Projekt zakłada również, iż wraz z nabyciem kolejnych kwalifikacji pielęgniarki i inni pracownicy zawodów medycznych nie będą musieli czekać do następnego roku na aktualizację wynagrodzenia, tylko będzie ona wykonywana zaraz po tym, jak tę kwalifikację uzyskają.

    Dziś stoimy przed szansą naprawienia błędów, za które odpowiada obecny rząd, niestety, panie premierze. Chodzi o przepisy znowelizowanej w ubiegłym roku ustawy dotyczące ustalenia wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Zostało to wykorzystane w niegodziwy sposób przez osoby zarządzające placówkami medycznymi. Doprowadziły one bowiem do sytuacji, w której bez konsultacji, bez jakiegokolwiek dialogu zmieniono kwalifikacje pielęgniarkom i położnym, wzięto pod uwagę kwalifikacje wymagane, a nie posiadane. Nie wspomnę tutaj również o refundacji środków, szczególnie dla szpitali powiatowych. Podwyżki zostały ogłoszone, przyznane, natomiast pieniędzy nie było. W wielu przypadkach w szpitalach powiatowych chodziło zaledwie o 30%- 70%. Resztę musieli znaleźć dyrektorzy, panie pośle. Z dnia na dzień przełożyło się to na zdecydowanie mniejsze zarobki, a tym samym - pogorszenie standardu życia. Taka sytuacja ma miejsce niestety w bardzo wielu szpitalach w Polsce, w tym również na Pomorzu Zachodnim. Chodzi o niewypłacenie ustawowych podwyżek pracownikom medycznym, a także niesłuszną zmianę kwalifikacji, która nawet nie została omówiona z pielęgniarkami czy położnymi. Po prostu pewnego dnia zmieniono im pensje.

    Powiedzcie, drodzy państwo, czy w ciągu jednego dnia można stracić swoje umiejętności? Czy praca tej samej pielęgniarki czy tej samej położnej 30 czerwca 2022 r. znaczyła mniej niż następnego dnia, czyli 1 lipca, gdy ustawa weszła w życie? Czy to sprawiedliwe, że bezduszne przepisy pozbawiły godnych zarobków tysiące pielęgniarek i położnych, skoro ich wiedza i doświadczenie w żaden sposób nie uległy przecież zmianie? Dlaczego przez rok, mimo sygnałów od środowisk medycznych, ta ustawa nie uległa zmianie? Ministerstwo Zdrowia nie miało bowiem świadomości, że ta niegodziwość dotyka pielęgniarki i położne każdego dnia, i nie zrobiło nic, aby ten błąd naprawić.

    Tylko przypomnę, w jaki sposób dyrektorzy szpitali wykorzystywali tę sytuację. Jak trzeba było zgłosić wasze wykształcenie do NFZ, to było wszystko okej, ale kiedy trzeba było wam za to zapłacić, to nagle te wymagania się zmieniały. Nie bardzo jestem w stanie zrozumieć, gdzie tu był problem. Rozumiem, że dyrektorzy szpitali wykorzystywali was, żeby móc pobierać wyższe wynagrodzenie z NFZ. To niedopuszczalne. Zostałyście, drogie panie, wykorzystane. A teraz jeszcze zabiera wam się z tego tytułu wynagrodzenie.

    (Poseł Czesław Hoc: Powiedz to dyrektorom szpitali.)

    Dziękuję wam za waszą siłę walki. To właśnie dzięki waszej determinacji dziś stoimy przed wielką szansą, by ten błąd sprzed roku naprawić. I apeluję do Wysokiej Izby o to, aby wszystkie kluby, również winowajcy, czyli klub PiS, jednomyślnie poparły obywatelski projekt ustawy.

    (Poseł Czesław Hoc: Obsesję masz.)

    Jesteśmy to winni pielęgniarkom i położnym, które są filarem ochrony zdrowia w Polsce. Bardzo, szanowne panie, panowie, za waszą pracę dziękuję. Bez was ten system już dawno by upadł.

    Jako klub Polskie Stronnictwo Ludowe - Trzecia Droga będziemy głosować za przedmiotowym projektem ustawy i będziemy przekonywali wszystkich uczestników procesu legislacyjnego do maksymalnego skrócenia czasu pracy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)